ik zag een man die zich liet leiden door wat een ander had gezegd zich verschuilen achter kreten overtuigend maar onterecht hij hoefde niet te denken
zal ik straks nog bij je komen ik ben de hele avond vrij heb je zin om weg te dromen net zoals die keer bij mij en ik weet dat het geen hout snijdt en
je spreek met mij zoals de wind speelt met je haar je trekt me aan je stoot me af m'n liefde weegt te zwaar je verbergt de twijfel als je geheim wordt
Opgesloten in het lot Het gaat niet meer zoals je wilt Je wordt gedwongen sterk te zijn Al is er niemand die het zegt De last rust op je schouders En
'k heb de hoorn van de haak gelegd 'k heb geen zin om er te zijn er is vandaag al veel te veel gezegd veel te veel om waar te zijn ' k blijf het liefste
Ik wit net asto sitst te wachtsjen Op in freunlik wurd fan my As ik dy oprop yn myn gedachten Dan wurd ik sa bliid fan dy Ik fiel it as ik dy foarby rin
ik kan je vragen om een vuurtje ik kan je vragen hoe je woont ik kan je vragen iets te drinken en of je werk de moeite loont refr.: maar toen ik jou hier
ze loopt op blote voeten ze fluisterd zacht ze vult m'n lege nachten en m'n bed met toverkracht ze beweegt zich op het ritme van de klanken om haar heen
Nooit gelogen, nooit bedrogen maar 't is anders dan voorheen Wel als maatjes door een deur maar minnaar zonder kleur ik voel me zo alleen Lege dagen zonder
Ik hoor een lied, dat me wakker schudt Ik sta op en betaal, en besef dat ik je mis De straten zijn leeg, de stad is ingedut En het water in de grachten
Je ziet ze op tv, op het strand of in de trein Ze hebben alles mee, van blond tot zwart Van groot tot klein, soms zo onschuldig Soms een groot gevaar,
It read beskynt de greiden, de jun falt oer de mar Der stean se mei har beiden en hy sjocht noch ris nei har Se stean foar harren hutte, fan polen, liem
Ze dwalen op de grens, alles lijkt kapot Gevangen in de lens of in de baan van het schot Scherpe ogen vol emoties en vol strijd Als fakkels die zullen
Ik kon niet weten, wat me nog te wachten stond Ik ben vergeten, hoe het eigenlijk begon Maar ik raakte in je netten, en ik wilde me verzetten Ik wist
oh nacht, ik weet 't Het wordt van mij verwacht Nacht, ik voel 't Het heeft me in z'n macht Er is onrust in m'n hart En onrust in m'n bloed De twijfel
Ik loop langs het water op een eindeloos strand Er komen stemmen gedragen op de wind vanaf het land Lichten in de verte weerspiegelen in zee Als sterren
Wat valt er te zeggen, wie heeft er gelijk Verschil in beleving geeft een andere kijk Je vindt me veranderd, je zegt je klinkt verward Maar wat kan ik
In het hart van de nacht Toonde hij zijn ware gezicht Hij zei wat hij dacht Tegen schimmen in het schemerlicht Maar al zijn goedbedoelde woorden gingen