Compositores

Mauro Giuliani

Guitarra
Violín
Flauta
Violonchelo
Viola
Voz
Piano
Orquesta
Variación
Pieza
Popurrí
Divertimento
Danza
Rondó
Estudio
Landler
Vals
Introduction
por popularidad

#

12 Divertimenti per chitarra, Op.3712 Divertimenti per chitarra, Op.4012 Ecossoises, Op.3312 Ländler for 2 Guitars, Op.9212 Ländler, Op.4412 Monferrine, Op.1212 Neue Wald-Ländler, Op.2312 Variations faciles sur une Air nationale Autrichien, Op.4712 Waltzes, Op.21 (12 Valses, Op.21)12 Waltzes, Op.57 (12 Valses, Op.57)12 Waltzes, Op.9014 National Dances and 3 Marches, Op.24b16 Pièces faciles et agréables, Op.74 (16 piezas de fácil y agradable, Op.74)16 Piéces, Op.5918 Progressive Studies, Op.51 (18 Estudios Progresistas, Op.51)2 Thêmes favoris, Op.8024 Etudes, Op.4824 Prime lezioni progressive, Op.13924 Studies for the Guitar, Op.100 (24 Estudios para Guitarra, Op.100)3 Guitar Sonatinas, Op.713 Rondos, Op.17 (3 Rondós, Op.17)3 Rondos, Op.3 (3 Rondós, Op.3)3 Rondos, Op.8 (3 Rondós, Op.8)4 Variations and Finale, Op.141 (4 Variaciones y Finale Op.141)6 Arie nazionale irlandesi, Op.1256 Arie nazionale scozzesi6 Cavatinas, Op.396 Rondos, Op.14 (6 Rondós, Op.14)6 Variations for Flute and Guitar, Op.81 (6 Variaciones para flauta y guitarra, Op.81)6 Variations on 'I bin a Kohlbauern Bub', Op.49 (6 Variaciones sobre 'I bin a Kohlbauern Bub', Op.49)6 Variations sur l’Air favori de la Molinara, Op.4b (6 Variaciones sobre favorita Aire de Molinara, Op.4b)6 Variations sur l'air ä Schüsserl und ä Reindl, Op.386 Variations sur les Folies d'Espagne, Op.45 (6 Variaciones sobre Folies d'Espagne, Op.45)6 Variations sur un Theme original Russe, Op.606 Variations, Op.112 (6 Variaciones, op.112)6 Variations, Op.118 (6 Variaciones, Op.118)6 Variations, Op.2 (6 Variaciones, Op.2)6 Variations, Op.20 (6 Variaciones Op.20,)6 Variations, Op.32 (6 Variaciones Op.32,)6 Variations, Op.34 (6 Variaciones Op.34,)6 Variations, Op.606 Variations, Op.626 Variations, Op.7 (6 Variaciones, Op.7)6 Variations, Op.9 (6 Variaciones, Op.9)6 Variazioni brillanti su la Cavatina Di tanti palpiti, Op.878 Variations, Op.6 (8 Variaciones, Op.6)

A

Amusements, Op.10 (Recreo, Op.10)

B

Bagatelle per la chitarra, Op.73

C

Caprice, Op.11Choix de mes fleurs chéries, Op.46

D

Der treue Tod (La muerte fiel)Divertimenti (Entretenimiento)Divertimenti Notturni, Op.86Divertimenti, Op.29 (Entretenimiento, Op.29)Divertimenti, Op.78 (Entretenimiento, Op.78)Divertissement, Op.106Duettino Facile, Op.77 (Dúo fácil, Op.77)

E

Etude contenant 8 Exercices, Op.90

F

Fughetta, Op.113 (Fughetta, op.113)

G

Giulianate, Op.148Gran Duetto Concertante, Op.52Grand duo concertant, Op.136 (Concertante duo Grand, Op.136)Grand duo concertant, Op.85 (Concertante duo Grand, Op.85)Grand Potpourri for Flute and Guitar, Op.126 (Gran Popurrí para flauta y guitarra, Op.126)Grand Potpourri for Flute and Guitar, Op.53 (Gran Popurrí para flauta y guitarra, Op.53)Grand Potpourri No.3, Op.31 (Gran Popurrí N º 3, Op.31)Grande ouverture, Op.61Grandes variations concertantes, Op.35Grandes Variations, Op.104Guitar Concerto No.1, Op.30Guitar Concerto No.2, Op.36Guitar Concerto No.3, Op.70Guitar Sonata, Op.15

I

Introduction and Variations on a Waltz, Op.103Introduction et variations sur le thème, Op.99Introduction, Theme and Variations, Op.105 (Introducción, Tema y variaciones, Op.105)

L

La Caccia, Op.109La Tersicore del Nord, Op.147 (El Terpsícore del Norte, op.147)Landlers, Waltzes and Ecossaises, Op.58Le papillon, Op.50Les variétés amusantes, Op.43Les variétés amusantes, Op.54 (Las variedades de diversión, Op.54)

M

Marche de l’opera 'Les deux Journées' varié, Op.110

N

Niaiserie d’Enfant, Op.41

P

Potpourri Nazionale Romano, Op.108Pot-pourri, Op.18Pot-Pourri, Op.26Pot-Pourri, Op.28Pot-pourri, Op.42Preludes, Op.83 (Preludios, Op.83)

Q

Quintetto del Turco in Italia

R

Raccolta di pezzi musicali, Op.111Recueil de pièces faciles et agréables, Op.59 (Colección de habitaciones sencillas y agradables, Op.59)Rondo Nouveau, Op.5 (Rondo Nuevo, Op.5)Rondoletto, Op.4Rondongino brillante (Brillante Rondongino)Rossiniana No.1, Op.119Rossiniana No.2, Op.120Rossiniana No.3, Op.121Rossiniana No.4, Op.122Rossiniana No.6, Op.124Rossiniane No.5, Op.123

S

Serenade for Flute and Guitar, Op.127 (Serenata para flauta y guitarra, Op.127)Serenade, Op.19Sonata eroica, Op.150Studio per la chitarra, Op.1

T

Theme and Variations (Tema y variaciones)

V

Vari pezzi del balletto Il Barbiere di Seviglia, Op.16Variations Concertants (Variaciones Concertants)Variations for Violin and Guitar, Op.24 (Variaciones para violín y guitarra, Op.24)Variations on a Theme by Handel, Op.107 (Variaciones sobre un tema de Haendel, Op.107)Variations on Deh! calma oh ciel from 'Othello', Op.101Variations on 'Io ti vidi e t'adorai', Op.128Variations, Op.70Variazioni concertanti, Op.130 (Variaciones concertantes, Op.130)
Wikipedia
Mauro Giuseppe Sergio Pantaleo Giuliano, Bisceglie, 27 de julio de 1781-Nápoles, 8 de mayo de 1829. Conocido como Mauro Giuliani, fue un compositor y guitarrista italiano.
Hijo de Michele Giuliano y Antonia Tota. Giuliani tuvo un hermano, Nicola, compositor de ópera y profesor de canto en San Petersburgo. Ha existido una importante controversia respecto a los lugares y fechas del nacimiento y muerte de Mauro. En numerosas fuentes aparece que su lugar de nacimiento fue Barletta, Bari o Bolonia, en fechas que van desde 1780 hasta 1790. También se ha especulado que murió en Viena entre 1828 y 1840. Estos datos de nacimiento y fallecimiento quedaron aclarados en 1970 cuando Thomas F. Heck demostró documentalmente los lugares y fechas correctos.​
Giuliani empezó estudiando contrapunto y violonchelo, aunque la guitarra de seis cuerdas se convirtió en su principal instrumento a temprana edad. Comienza a componer siendo muy joven, destacando la Misa que escribe con solo 16 años. Se casa con María Giuseppa del Monaco en Barletta, con quien tiene en 1801 su primer hijo, Michele.
En 1806 Giuliani se instala en Viena y pronto se hace famoso como guitarrista y compositor. En abril de 1808 estrena con gran éxito su concierto para guitarra y orquesta op. 30. A partir de este momento se convierte en un referente de la guitarra clásica en Viena, enseñando, dando conciertos y componiendo un abundante repertorio para guitarra (150 obras con número de opus, más 70 sin numerar).
Giuliani escribirá para guitarra usando la grafía ya habitual en otros instrumentos, en clave de sol, permitiendo así que las personas no expertas en las tablaturas de guitarra pudieran leer estas partituras. En sus ediciones Giuliani diferencia las partes de melodía, bajo y voces internas mediante la dirección de las plicas.
Como dato anecdótico, Giuliani tocó el violonchelo en el estreno de la Séptima Sinfonía de Beethoven el 8 de diciembre de 1813, donde también participaron otros grandes músicos como Johann Nepomuk Hummel, Mayseder y Louis Spohr.​
En torno a 1814 la emperatriz María Luisa de Austria, segunda esposa de Napoleón, lo nombra “Virtuoso Honorario de cámara”. Posteriormente Giuliani será nombrado también Caballero del Lirio.
Al poco de llegar a Viena comienza una relación amorosa con una mujer de la que se tienen pocos datos. Con ella tuvo una hija llamada María, nacida en 1807, y de quien Giuliani se hace cargo. En 1813 viaja a Italia para llevarse a su familia a Viena. En esta ciudad nace su tercera hija, Emilia.
En 1819 regresa arruinado a Italia. Recorre el país dando multitud de conciertos. En 1820 Giuliani se establece en Roma. Finalmente, en 1823, se instala en Nápoles donde disfrutó del mecenazgo de la nobleza en la corte del Reino de las Dos Sicilias. Muere en 1829 con 47 años.
Michele Giuliani (Barletta 17 de mayo de 1801 - París 8 de octubre de 1867). Fue un destacado profesor de canto. Sucedió a Manuel García en el Conservatorio de París.
Emilia Giuliani-Guglielmi (Viena, 23 de abril de 1813 - Budapest, 27 de noviembre de 1850). Fue una guitarrista virtuosa, autora del conocido conjunto de preludios para guitarra op. 46.
La Italia del siglo XIX fue cuna de muchos guitarristas excelentes, Carulli, Carcassi, Legnani, Regondi, etc. Mauro Giuliani ocupa sin duda un lugar destacado entre ellos.
La dificultad técnica de sus obras supone un nuevo reto pedagógico e interpretativo para los guitarristas posteriores. Una parte significativa de su amplia producción sigue formando parte del canon del instrumento: Sonata op. 15, Variaciones sobre un tema de Händel op. 107, Las Rossinianas opp.119–124, Concierto nº. 1 en La mayor op. 30, etc.
Giuliani también se preocupó por la pedagogía guitarrística. En 1798 publicó su Studio per la chitarra Opus 1, donde abundan los estudios y ejercicios técnicos.