Instrumentos
Ensembles
Opera
Compositores
Artista

Letras:BAP. Sonx. Kaspar.


Woher`e kohm woss keiner jenau, da verlodderte Jung. Om Maatplatz stunnte se`n glotzte un et hee?, da Jung, da wohr stumm. Die eine saate: ?Dat ess e`Veeh!" die andere froochte:"Wat will da he?", dat et besser wohr, wenn `e zom Duuvel sich schert: Weg met damm Kaal, un zwar janz schnell!!" Sing Hoore en Strahne, verfilz, singe Jang woor jebeugt, ?Luhrt her, da Idiot he, da woot vum Duuvel jezeugt." Da Pfarrer joov ihm ne Krooch voll Milch, fur ihn nur ne hastije Zoch. ?Da weiss nit, wie mer uss Tasse drink, da hatt en Wolfin jesaugt, vermutlich en Wolfin jesaugt." Minge Vatter, da en unserer Stadt da Schullmeister woor, jing op ihn zo, trotz all damm Hass, da`e rund om ihn sooch. Su ruhig ha kann sprich`e ihn ahn, un da Stumme nimmp sich e`Hatz un stammelt su joot`e kann, singe einzije Satz:"Hei?e Kaspar!" Dann nimmp minge Vatter ihn met nohuss ? ? Hei?e Kaspar." Ming Mamm wasch sing Lumpe un schnigg ihm de Hoor."Hei?e Kaspar" Spreche bringk minge Bapp ihm bei und wie`t schingk, hatt`e dodrop jewaat. Jed Woot hatt`e opjesauch, na... wie jierig da woor, wie jierig da woor! Zo unserer Schull jehuhrt sick eh un je et Uttinger Feld. Kaspar un ich, mir ploochte zo zweit, bahl woor alles bestellt. Mer haschte un pflaschte jede Keim un fuhren em Herbst die Ernte heim - vun da Luck maledeit un vun ihre Koter verbellt, vun ihre Dreckskoter verbellt. Ne Winterdaach, et litt Schnie op der Stadt, Ahnfang Januar, ming Mamm roof:" Kutt all eropp, et Esse ess jaar!" Da Vatter wunsch: ?Jooden Appetit!" blo? irjendwie kutt da Kaspar nit, weshalv minge Bapp frooch: ?Wei? einer, wo da Kaspar blieht? Wo zum Duuvel da Kaspar blieht ?" Mer hann ihn jefunge, koot drop op damm Pfad ahn damm Feld. Da Neuschnie weht ovver ihn, sieh Jeseech ess entstellt, die Aure en Duhdesangst opjerisse, sieh Hemp ess bloodisch un zerschlesse. Erstoche hatte se ihn, ahm Uttinger Feld, do unge ahm Uttinger Feld. Ich sinn da Polizeirat noch, die Schublad un dat Formular. ?Da Herr sei ihm gnadig!" saat irjendwann noch da Vikar. Dat Uttinger Feld litt lang schon brooch un aff un zo bellt ne Koter mir noh, wenn ich Bloome usstreue, do unge om Pfad, fur da Kaspar, fur da Kaspar